MEVCUT

Sen, sen olmaksızın O’sun sen,
Zandan kurtulup bir bilsen,
Sen sabredemez, göremezsen,
Gerçeği gör, kendini bilsen.

Vücut, mevcudun bir parçası,
Evveli zat, ahiri mim Rabcası,
Pek güzeldir ahlâkın Hakkcası,
O’ndan gayri olmaz, halkcası.

Hakikat güneş, gurub vücut,
Batıdan doğar eder sücud,
Gayri vücut yoksa, hem abid,
Nasıl olabilir ki bir mabud.

Yeryüzü doludur şahsiyet,
Semada vardır bir Hakkiyet,
Kendini bilmek bir meziyet,
Yalnızca gölgedir beşeriyet.

Şefaat olmaz, önce hidayet,
Hubutla indi yere ulûhiyet,
İlim ile yok olur da cehalet,
Aşk ile zevk edilir Ademiyet

Levhi nahfuz, nefsi külliye,
Ademoğlu insanı temsiliye,
Ruhuyla diriliş, irsal oluş,
Apaçık nefsi Muhammediye.

Onu zikredenin arkadaşıdır,
Koşup gidenin yaklaşanıdır,
Allah deyip de kucaklaşandır,
Hakk iken, zahir, halklaşandır.

Güzel huyu, tevhid şeriatı,
Arzda koşan Buraktır atı,
Çok güzeldir resul tabiatı,
Halktır, Hakkın zat’ına miratı.