16 Nisan 2012 Pazartesi

KÖPRÜDEN GEÇİŞ

(Kitabı okumak için lütfen  tıklayınız)

Bu bilmece beni çok etkiledi, çok ağlattı,
Bilirim zannederdim,
Yıktı evvelimi, hayal kırıklığına uğrattı.

Bildiklerimi attı, şimdi yeniden bir gayret,
Nerden çıktı bu esaret,
Hürriyete giden yol ister kudret, cesaret.

Niye yıkıldı, yıkılmaz sandığım mülkiyet,
Düşünmek gerek nedir Hakkiyet,
Yeniden inşa etmeli, yeni bir şahsiyet.

Artık yeni bir alem kurmak gerek,
Yücelişi seçerek,
Hem yeniden, söz verip, yemin ederek.

Başlar efsane, doğuş, tevhid babası ile,
Hz. İbrahim’in
Neslinden, kalp Musa, bilinir asâsı ile.

Krallığına son verecekmiş bir çocuk,
Hikaye bu ya,
Firavun emir vermiş, bulun onu çabuk.

Halk sokağa çıkamaz olmuş korkudan,
Saklanmış bebekler,
Heyecanla, aşka gelmiş halk, coşkudan.

Nil nehri, atadan, taşmış verimli vadiye,
Tohumu su içinde bırakmış,
Gerisi kalmış, toprak ana gibi, valideye.

Sudan gelen, su ile gelen, bebek Musa,
Kardeşi Harun’dan sonra,
Nefsidir, ona en büyük yardımcı, asâ.

Nil’in taştığı ülke yetmemiş, çoğalmışlar,
Herkes bir alem, haliyle,
Vadedilmiş, yeni doğana, yeni topraklar.

Vaadedilen topraklarda çıkılmış sefere,
Yenilmiş karşı gelen kefere,
Zaferle güçlenmiş inanç, doğal güçlere.

Fiziksel, doğallık esir alır tüm insanlığı,
Zulüm, şehvet karanlığı, ahiren,
Övdü insanoğlu tevhid ve kutsallığı.

İnananlar kurtarıldı ilk doğaya esaretten,
İlk kurtuluşta,
Yüceltildi, iffet şehvetten, ilim cehaletten,

Beden ülkesinde, akıl Yusuf’u sultan oldu,
Kalp de, yüceliş ile,
Nefsani güçlerin esaretinden kurtuldu.

Yücelişin hazzı ile, arif, arzda arşı gezdi,
Teslimiyetiyle beş duyunun,
Semavî ilhamla, akıl ilmi, kalp ruhu sezdi.

Adem, toprak olup, ‘ben’i kaybetmeden,
Arza ve arş’a, iki kapılı han, kalpten,
Ruhun ölmezliğine sığınmalı yürekten.

Geçemez bu köprü bedenden bazısı,
Anlamsız gelir köprü sembolizması,
Herkesin kendine özgüdür alın yazısı.

Bu diriliş nihaidir, esaretten hürriyete,
İnsandan, insanlığa geçişte,
Şefaatten önce, dua et, sığın hidayete.

Herkesin yazısı değil, köprüden geçiş,
Ahde vefa ediş,
Ahirde ölümsüzlük, O’nun ruhu ile diriliş.

Atılırsa fazlalığı taşın, kalır şaheser,
Eseri kalp gözüyle görmek,
Sezgiyle işitmek gerek, acep ne der?

Esarettir bana cennet, sensiz,
Aşık ile maşuk biz,
Aşksız cennet keyifsiz, hürriyetsiz.

Sen Mısır’da değil, Mısır sende,
Zaman sende, zemin sende,
Yusuf sende, eser ve müessir sende.

Görünen, tek görenin bir görüntüsüdür,
Dünya ve ahirette,
Kavuşamamak, aşığın tek üzüntüsüdür.

Musa’ca, Mısır’da, taşkın Nil’den, doğuş,
Yusuf’ca, güzel ahlâk ile, yüceliş,
Bil ki, ölümsüzlüktür O’nun ruhuyla diriliş.

("sana inandım, sana güvendim, yalnız senden yardım isterim" duasıyla, elif gibi ve kıyameti koparcasına, kıyama duranın 'ben'siz ve 'bencil'siz hali ile başlar her şey. Bu duruş bir bilinç ile mümkündür ancak. Tüm hayat, aslında kısacık, lezzetsiz ve bayat, gözden geçirilir. Hatta iki eliyle dünyayı arkasına atar kişi, üzerinde kendisinin de olduğunu bile bile. İnsan seyreder bir anda tüm insanlığın serüvenini. Hz. İsa'nın deyişi ile "insan iki kere doğmalı" adam olmak için. Kuş gibi, birisi yumurtanın dünyaya gelişi. İkinci doğum ise kabuğunu kırıp çıkabilmeli insan hür olup kuş gibi uçmak için. İlk insan olduğunun idrakine varan insandır Adem. 'Su' ilmin sembolüdür, musanın anlamı da "sudan gelen çocuk" tur. Adem'e öğretilen ilim Hz. Musa'ya hayat vermiştir önce. Sonra, insandan insana nehirler, pınarlar akıtılmış menzile, Hz. Muhammet'e, idrake ve muhabbete gelinceye kadar. Anadan doğan çocuk babasının ilmi ile dirilebilirse ancak erer idrake. Yusuf her insan için örnek alınacak bir hayat yaşamış. Cehalet kuyusuna atılmış, ne atılırken, ne çıkarılırken kuyudan, ne de satılırken kervana Yusuf'un elinde olan bir şey yoktur. Yaşamı boyunca bir teslimiyeti ve tevhit ilmini realize etmiştir. Her insan Yaratan'ını görmek ister bir döneminde, işte o içindeki Hz. Musa'dır. 'Ben galaksileri biliyorum maddenin tümü eksik kalır, manâ alemi de vardır' diyenin içinde Hz. İsa uyanıyordur. Kendinde bulur her şeyi ve böylece kendini bilirse insan "hiç"liğe erer "hep"likte. Fazlası da fazla olabilir!)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder