Büyüklerimiz "bilim, ilme tabidir" der. Örneğin, matematik alanında ortaya çıkartabildiğimiz her yeni bilgi matematik ilmine tabidir, onun ilkelerine, kanıtlanmış yasalarına uygun olmalıdır. Bilimdeki her gelişme insanlara umut verir, ufkunu açar. Kazanılan bilgiler herkese zevk verir, idrakini genişletir. Ancak, en umut bağladığımız bir kişi kendisinden hiç beklenmeyen bir sonuca ulaşırsa da insanın ruhunu karartır. Bay Hawking de bunu yaptı, en akıllımız bizi hayal kırıklığına uğrattı. Evrenin başlangıç noktasına gidip "burada ne zaman var ne de uzay, sonsuz küçüklükteki 'nokta' dan sonrası otomatik, kendiliğinden olmaktadır, doğa kanunları her oluşumu açıklamaktadır, bu noktadan önce ise 'Tanrı'nın yaratması için zaman yoktur', öyleyse, kısaca ve apaçık Tanrı yoktur" diyor.
Her şey için bir kanıt arayan biliminsanı "zaman yoksa Tanrı da yok" inancına bu şekilde varamaz.
Bu kanıtlanmış bilimsel bir sonuç değildir, bilim alanından uygunsuz bir şekilde 'inanç' alanına giriştir.
Bu denli bir yanılgı hayal kırıklığı yaratır doğal olarak, doğa kanunları gereği.
İlkel dedikleri insanlara, ilkel denilen devirde "hiç bir şey yok iken (zaman dahil) ben vardım, her şey benden çıkar, sonunda yine bana döner" ayeti (103 Asr, 1,2) inmiş ise daha inandırıcıdır. Üstelik, her hali ve tavrı tam bir mucize olan kişi O'nun varlığına en büyük kanıttır.
Bugün ben bile biliyorum o papazın dediği veya vikinglerin bildiği gibi bir tanrının olmadığını.
Ama, "vücudum ile mevcut, ilmim ile alim, nefsim ile kaim, ayakta, hayatım ile hay, dirisiniz hala nasıl olur da 'ben' der ikilik peşinde koşarsınız, varlığımın karşısında ayrı ve gayrı bir varlık ileri sürersiniz" diyen Tanrı'ya karşı daha tutarlı olmak gerekmez mi?
Dediğine göre,
Evrende bilimin bileceği şeyler şunlardır:
"zaman", "uzay", "madde", "enerji".
Karadelikte zaman durur, geçiniz,
Madde bir çeşit enerjidir, onu da geçiniz,
"enerji", "space-uzay" da bulunur,
Enerjiyi dengeleyen negatif enerjidir,
"negatif enerji" uzayın boşluk kısmında bulunur,
(+) ve (-) enerjinin bulunduğu yer olduğu için "space" de geçilebilir,
Karadelikte ne uzay kalır ne de zaman,
Büyük patlama öncesi karadelik misali tam bir "yokluk",
Hiçbirşey başlamamış-yok,
Bu durumda Tanrıya ihtiyaç yok,
Zaman ve uzay başlayınca da, artık, Tanrıya gerek yok!
Yani, gerisi "otomatik" ve de mekanik, kendiliğinden...
Buyur burdan yak,
Kilit kelime "dehr"!
Konuşurlar biliyorlarsa,
Bilen konuşmaz oysa!
Eğer en bileni bunu biliyor, bu kadar biliyorsa,
Ben, Hakk'ikaten hiçbirşey bilmiyor(um) varsa!
