ÇOCUK !

Deme neden ölür çocuk,
Bilip de kendini az buçuk,
Hesabını verir vermesine de,
Önce söyle, kime be çocuk!

Tavşanı tazıya tutturan kim,
Diye sorsam cevabın hazır,
Her yerde hâzır ve nâzır,
Cevaplandırır Musa’yı hızır.

Dört ‘ana sır’dır evvelinde,
Herşeyin sır var temelinde,
Arama bulma varsa emelinde,
Bildiğin gibidir! senin elinde.

Bırak aklın gitsin vardan yoka,
Tekrar iledir herşey birden çoka,
Gör, birdir, var olup da işleyen,
Dönüp soran ve hesap isteyen.

Varım dedin cehaletin dibinde,
Buldun tüm varlığı kendinde,
Hiçbirşey bilmediğinse dilinde,
İşte doruğundasın cehaletin de.

Vardır herşeyin bir sebebi,
Hem her sebebin bir hikmeti,
Sual olunmaz hikmetinden,
Yararlan sen de nimetinden.

Hesap kitap işidir her şey,
Yoktur tesadüf ve abes hey,
Hesabın içindedir sormak,
Olmuştan olacağa varmak.