YAŞAM GÜZELDİR

Hayat denmiş hay, diri olduğu için,
Doğumun kıymetini ölümden bilin,
İkisi de gerçek iken, biri üzer niçin?

Topraktan, canlıdır, hem hayatla diri,
Gittikçe olacak, hem tatlı hem de iri,
Beğenilsin diye, pembedir renkleri.

Güneşin olup olmaması ile, günler.
Olursa gündüz, yoksa olur geceler,
Görmeyen, kör; gün, güneşi neyler.

Duygular, tat, tut, işit, kokla, söyle,
Gözlerimiz var, görmeyi bilmeye,
Amaç apaçık, bilmeye gider böyle.

İbretle bakın, farklıdır uzakla yakın,
Ötede bakılır, bilinir, görünmez çok,
Beride, görünen bilinse, bakan yok.

Ötede, sonsuzluk, hepsi bir, vahdet,
Arada, yaşayanlara varsa muhabbet,
Beride, ancak olabilir nefsde adalet.

Ermişler dermiş, hayat lâ’dan illâ’ya,
Sanki hayat bir nehir, hep geçeriz ya,
İsteyip gelsek de o karşıdan buraya.

Her ne alırsan al sev de, sevgiyle al,
Biliriz ki hepsi bir eder, Tekdir, Birdir,
Muhabbetle kıymet bil, aldığınla kal.

Kal kalabildiğin kadar, canlıysa ölür,
Elinde tuttuğun balonu da söndürür,
Şey’lerden geçirip kendine döndürür.

Herşey aslına dönermiş, aksi olmaz,
Döndürene bak sen, karşı konmaz,
Uyum gösterirsen, tadına doyulmaz.

Doymadan tadına, bir bak kendine,
Tat yiyende midir, yenilende midir?
Tad alan da, tatlı olan da, bil kimdir?

(lâ’dan illâ’ya : yoktan vara)