AHENK

Herşeye bir sebep, bir ilk neden vardır,
Her şey birbirine, ilk nedenle bağlıdır,
Herşey diğerine bağımlı ve uyumludur,
Herşey, bir şeye, resmen, fon oluşturur.

Var olan, ahenkli olduğu için var oldu,
Böylece, var olanlarla bu evren doldu,
Biliriz, bu, yoktan vara giden tek yoldu,
Kanı uyumsuz olan bebekler ölü doğdu.

Zaten vardı doğa kanunu, biz bulduk,
Ne bir şey var olur, ne de bir şey yok,
Var olan hep vardır, ezelden, O vardır,
Biliriz ki, yok olan da hiç olmayandır.

Doğa, evren, her şey bir ve tek bütünüz,
Aslında tek olanı nasıl da çok görürüz.
Karşıda görünen görenin görüntüsüdür,
Halk, Hakk’ın gizleyen, ‘giz’li, örtüsüdür.

Var olan her zıtlık, ötekinin bir aksi,
Gördüğün her eksik, sendekinin akisi,
Akislerde bile vardır mutlak bir uyum,
Eşlerde, işlerde, uyumdan alınır doyum.

Kâbe gibi, kaldır da gör ahengi, uyumu,
Seven, sevilen kardeş verir bu doyumu,
Aç ve susuz isem ver ekmek ile suyumu,
Sevgisizliktir, kazar mezarımı, kuyumu.

Uyumlu arayıştır, bizi buraya getirten,
Bulduğumuz ahenktir yedirip, içirten,
Bil, her ne ise, sana, bana, biz dedirten,
Aradaki uyumdur, kendimizden geçirten.



BİLMECE

Biri aranır bulunmaz, biri bulunur aranmaz,
Bulunan aranırsa, aranan bulunur,
Bulunan aranmışsa, aranan bulunmuştur.
Aranan bulunmuşsa, bulunan aranandır.