10 Mart 2012 Cumartesi

CEHALET KUYUSUNDAN ÇIKIŞ

(Kitabı okumak için lütfen tıklayınız)

Sindir, özümle verilen bilgileri,
İlimdir, yükseltir dipten doruğa,
Örnek al, izle, gözle yücelenleri.

Harcanan, öldürülen zaman bol,
Çıkmak için cehalet çukurundan,
Mutlaka bulunmalı bir doğru yol.

Evvel zamandan beri, an içinde,
Topal düşmüş kuyuya bir biçimde,
Boyunca derin, cehalet şeklinde.

Bırakın ördeği uçamaz havaya,
İp atsan tırmanamaz kayaya,
Merdiven sarkıt olmaz kuyuya.

Hoca düşünür ne yapsak acaba!
Cahil için nafile, boşuna mı çaba?
Gömün de, kalmayın başucunda!

Atılır üstüne kürek kürek toprak,
Çırpınır bizimki, ışığa bakarak,
Kurtulur, seslenir yürek yakarak.

Yokolur artık bedensel tutsaklık,
Gider ördekliği, kalmaz sakarlık,
Kurban olur anlamsız bakarlık.

Misal alemi bu, misal aranmaz,
Aramayanlara, çıkış bulunmaz,
Karanlık içinde, hayat yaşanmaz.

Aydınlıkta görünür Gül, çok güzel,
Yükselişten öteye, yücelen için,
Aşkı idrakle alemi seyran pek özel.

Çevreni de oku, Roma’lı gibi yeme,
Yok tefekkürle sohbetsiz yücelme.
Yapmıyorsan dediğime gücenme,
Değil başkasına, aklına güvenme.

Okuyorsan, boşa okumayasın,
Yazılanı değil, yazını okuyasın,
Aklınla sezgini de kullanasın,
Okunan, yarasın, yüceltip çıkarsın.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder