Senden Sana Yolculuk

Senden sanadır bu yolculuk dendi,
Unuttum bir süre, gidişim ertelendi,
Hevesim vardı, sanki, biraz törpülendi,
Yiyip, içip, eğlenmeyi nefsim beğendi.

Kardeşlerim vardı, seven, sevilen,
Beraber yolculuğu sevip de öven,
Aklını kullan dur, yeter, ye, iç, eğlen,
Böyle hızlı gideriz biz menzile diyen.

Aslında doğru, bende olan sende var,
Belkide, O’nda ne varsa bizde de var,
Ama, durmak olmaz, aşılacak yol var,
Aklı kullanmada bir hedef, amaç var.

Baktım, içimde, gönül han, akıl yolcu,
Sevdiklerim çok, sevmediklerim yoktu,
Seviyorum diye kalsam bahane çoktu,
Geçti akıl herşeyi, bilerek, amaca uçtu.

Akıl ilme doymaz, azmederek, hazmederek,
Akla yol dayanmaz, zevkederek katederek,
Olgunlaşır akıl, ilim, irfan ile, bilir, severek,
Seve seve sevilir, sevgiyi büyütüp aşk ederek.

Kalbin derinliklerini dolaşır akıl keşfederek,
Yeniden keşfedercesine aşkı aşikar ederek,
Her “şey” ilmin maddeleşmiş halidir diyerek,
Nokta koyar tüm ilme, ancak, kendini bilerek.

BİLMECE

Biri bilinir görünmez, biri görünür bilinmez.
Görünen bilinirse, ancak, bilinen görünür,
Görünen bilinmişse, bilinen görünmüştür.
Bilinen görünmüşse eğer, görünen bilinendir.

Buz sudandır, biz de ‘herşey Allah’tan’ deriz.
Masa ağaçtandır, ama, ağaç masa değildir.
Düşününce varız, kendimizi ararız, çünkü,
Aradığımızda, sorulur, peki ya siz kimsiniz ?